کاکتوس‌ها بیشتر از همه دست باغبانشان را می‌گزند. مامان، کاکتوس می‌کارد. بعضی‌هاشان را به گلدان جدید منتقل می کند، خاک بعضی‌شان را عوض می کند... درست مثل هرسال!
مامان آنها را ترو خشک می کند، در آغوش می گیرد (البته با دستکش!).  آنچنان با علاقه این کار را انجام می‌دهد که هر لحظه منتظرم لبهایش را بگذارد روی یکی از این کاکتوس‌های کوچولو و ببوسدشان.
مامان به کاکتوس‌ها می گوید:« زبان مادر شوهر»، اما نه! به لهجه‌ی خودمان می گوید:«زِبون خارسو » و من به این فکر می کنم که چه کسی این همه زبان مادر شوهرش را دوست دارد؟ .
من به تمام زبان خارسوهایی که مامان می‌کارد و جابه‌جایشان می‌کند حسودی‌ام می‌شود. مامان من، بهترین مامان کاکتوس‌هاست.

نوشته شده در جمعه 87/12/16ساعت 7:34 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |