خدایا!
فصل پاییز هر کسی را یاد یک چیزی می­اندازد؛
بابا یاد برگ­ریزان درخت­ها
مامان قارقار کلاغ­ها
آبجی هم یاد درس و مدرسه می­افتد.
اما من یادم به خانه بابابزرگ و جشن تولدم می­آید؛
جشن تولد من با انارهای دانه کرده
توی کاسه­ی چینی
 خرمالوهای رسیده لب طاقچه
و همه­ی اعضای خانواده دور هم.
خدایا!
ممنون که من را در این فصل زیبا متولد کردی
و این همه نشانه­های قشنگ برای پاییز قرار دادی.

چاپ شده در جوانه غذا؛ ضمیمه کودک شماره 51 نشریه «غذا»

نوشته شده در شنبه 90/8/7ساعت 4:9 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |