شامه زن‌ها تیز است. مثل سگ هم تیز است. اگر مثال بهتری غیر از این سراغ داشتم حتما آن را می‌نوشتم، اما فعلا که غیر از سگ‌های شکاری تیز بو چیزی در چنته ندارم! زن‌ها بو می‌کشند و همیشه یکی دو تا خلاف جزئی و به چشم نیامدنی البته از نظر همسر گرانقدر، ردیابی می‌کنند و شامه‌ زنی‌شان بهشان می‌گوید که به خطا نرفته‌اند. حتی اگر این خطا عشقی مال 12 سال قبل باشد که یکباره خاطراتش توی ذهن آقا زنده شده باشد. حتی اگر آرزوی نخ سیگاری باشد که توی رویا، همکارش بهش تعارف کند. حتی اگر نگاهی خریدارانه باشد توی سوپرمارکتی و یا یک فروشگاه کوچک آن سر شهر،‌به دختر فروشنده. خانم همه چیز را بو می‌کشد. زجر تحمل بوی گند جوراب آقا را به جان می‌خرد. و حتما می‌دانید که با وجود آن شامه قوی، این بو خیلی خارج از تحمل هم هست. خانم یک شب جر و بحث بیهوده را به جان می‌خرد حتی اگر علاجش این باشد که شب رختخوابش را جدا کند و تا صبح روی مبلی دو نفره قوز کند ( آخر بعضی سرویس مبل‌ها سه نفره ندارند!» یا اینکه سردی زمین موکت شده‌ را زیر دنده‌اش تا صبح تحمل کند.

خانم‌ها اگر شامه‌شان بجنبد پیه هرچیزی را به تن می‌مالند. زجر تحمل صدای چلق چولوق یک مشت تخمه را که با بی خیالی و بی تفاوتی می‌ریزد توی دهانش. صدای خفه تلویزیون از هال را که با صدای تخمه هم آهنگ شده است و از پشت در بسته بدترین آهنگ‌ها را در گوش خانم می‌نوازد. خانم خودش را می‌جود، بالش دم دستش را می‌جود، همه‌ی ناخن‌های دستش را تا ته می‌جود اما ذره‌ای به شامه‌اش شک نمی‌برد. او چشم‌های دروغگوی شوهرش را با اولین تماس چشمی، تشخیص می‌دهد. او با صدای پایین آمدن دستگیره در دلش هری می‌ریزد پایین، آخر می‌فهمد که دست شوهرش پر است یا اینکه چنته‌اش پر از دروغ‌های سرهم بندی شده است. شاید هم خطایی در دل دارد که همه جوره سعی در پنهان کردنش دارد.

و اما اشتباه آقایان این است که خانمشان را دست کم می‌گیرند و ناقص العقلشان می‌پندارند، ناآگاهانه از اینکه زن‌ها بوی خیانت را از هوای دور سر آقا هم می‌تواند استشمام کند. نتیجه اینکه هیچ وقت فکر دروغ گفتن و خیانت کردن به ذهنتان خطور نکند، حتی شما آقای عزیز!