سلام به نويسنده ي بسيار خوب ، خانم زماني . خدا مي دونه چقدر ازاين داستان لذت بردم . عالي عالي عالي بود . همان طورکه نيما درمورد شعر مي گه بايد مثل يک ساختمون باشه که نشه يک خشت ازش برداري يا بهش اضافه کني ، اين داستان هم هم از نظر زبان و هم پرداخت و...از هرنظر درحد کمال زيبايي بود. اگرچه شب گذشته به طور گذرا وقتي اونو خواندم ، مختصري احساسم را درموردش گفتم ولي حيفم اومد اين بار ، احساس شادماني خودم رابا خواندنش دريغ کنم . درود بر قلم تواناي خانم زماني .