زمين به ولوله بنشست
زمان به هلهله برخاست
پرند سبز درختان باغ را آراست
سرشته ز خوي افلاكي
به آن نشانه ي خوبي
به آن يگانه ترين كسان درودي گفت
به وسعت همه ي آب هاي دريا به وسعت پاكي...
من خدايم كه همه كوي مرا مي جويند
همه ذرات جهان حمد مرا مي گويند
آن زماني كه زمان ياد ندارد چه زمان
آن مكاني كه مكان ياد ندارد چه مكان
نه شبي بود و نه روزي و نه چرخي، نه جهان
نه پري بود و نه جبريل، نه دوزخ نه جنان
دل من در پي يك واژه بي خاتمه بود
اولين واژه كه آمد به نظر فاطمه بود.....
با عرض تسليت به مناسب ايام سوگواري بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) با شعري زيبا در انتظار قدوم سبزتان هستم...
يا حق
ووه. انگاري خيلي دير رسيدم.!
من اگه اون اثر هنري روي ديوار ببينم احتمالا يه لقب جديد بت بدم
مثلا شايد به اون ترك نگاريت هم بگم يه اثر كوبيسم خارق الانگيز!!!
عجب چيزي گفتما
ديگه اينكه اون نتيجه گيريت منو كشته! مثبت!
بعضي وقتها به نوشته هايي بر مي خورد که فقط انگيزه خواندن دارد نه نوشتن !
راستي چطوري ؟
سلام لعل
مطلب شما در جاي خودش هم زيباست هم حزن اور
زيباست به اين خاطر که گاهي وقتها تر ک خوردن دل ادمو شاد ميکنه حالا کجا بهت ميگم وقتي هنودوانه اي رو بخري همين که چاقو رو تو دلش بذاري خودش ترک ميخوره و ميشكنه احتياج نيست با دودستت از دو طرف بکشي تا باز بشه با ترک خوردن هندوانه خوشحال ميشي که هندوانه شيرينه(اون وقت نوش جونت)
اما جاي حزن مطلبت اينه كه اگر دل ترك بگيره اون هم خود به خود ميشكنه ديگه نميشه بهم وصل كرد فاصله ترك دل را
اما ميشه علاج واقعه را قبل از وقوع كرد اين كه هيچ وقت نذاريم دل كسي ترك برداره
انشالله كه دل شما هم از اون ترك ها نباشه كه خود به خود بشكنه بلكه ترك كوچيكي باشه كه با يه كوچولو بخيه بشه به هم وصل كرد
موفق باشيد
يا علي
سلام عليكم
اما چه بايد كرد كه در روز چند بار بردل مولامان ترک مي اندازيم و هيچوقت هم بروي خودم نمي اورم.... مولا جان معذرت مي خواهم شما ولي نعمت ما هستي به بزرگي خودت ببخش مرا.
فرراسيدن ايام شهادت سيده النساء العالمين بي بي دو عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليه را خدمت امام زمان و همه مسلمين جهان تسليت عرض ميكنم
در اين ايام سوگواري دعا فراموش نشود
در سايه امن الهي پايدار باشيد و باقي
سلام هاجر
مقايسه جالبي كردي بين ترك هاي روي ديوار و روي دل. ولي تفاوت عميقي وجود داره بين اين دو ترك. ترك هاي روي ديوار را ميشه با مل و بتونه پر كرد ولي ترك هاي روي دل را چي جور ميشه. با فراموشي.؟
نگو پيروزي. پيروزي يك اسم جعلي است براي تيم محبوب من. اسم اين تيم هست پرسپوليس.
تصور من از تو يك دختر عينكي و كمي تپل است.
تبريك نه!
تيريك. تي ريك...!! همون صداي ترك برداشتن قلبم.
ترجيح مي دهم چيزي نگويم
من هر روز... به ترک هاي ديوار دلم مي خندم
تا هر بار... يادم نرود دل ِ شکسته ايي داشته ام.
.
تيريک... تيريک...
تيريک...
و تمام!
