تا حدي حق با شماست دوست عزيزم. ولي تخيل هم بايد مبنايي داشته باشه. متاسفانه نويسنده هاي ايراني بيشتر بر مبناي تخيل و احساس مي نويسن تا جايي كه خصوصا در كتاب هاي كودك ميشه چيزهايي رو پيدا كرد كه هيچ الگوي منطقي و يا علمي ندارند در جايي كه به نظرم هم بايد تخيل باشه هم از نظر علمي و واقعيت چيزي مطلبمون كم نداشته باشه. اين دو بايد در كنار هم باشند. مثلا ما در مورد يك حيوان مطلبي بنويسيم كلا تخيلي و نريم تحقيق كنيم كه آيا حيوان واقعي چنين ويژگي هايي رو داره يا نه؟ اين طوري كارمون خيلي ضعيف و دور از واقعيت در مياد. ما بايد تخيل رو هم واقع پذير بنويسيم حالا حقايق علمي كه جاي خود داره ... اين بحث سر دراز داره ...