چه وسوسه با حالي
ولي من از خودم و تو مطمئنم ديگران ور نمي دونم
اطمينانم از اينه که اگه هزار تا اتوبوس هم بياد و بره و هيچ کدوم مال مسير ما نباشه اگه کل هيکل غم و غصه هاي دنيا هم آوار بشه توو سرمون و اگه هزار تا بلاي ديگه بازهم فقط پشت کامپيوتره که جرات داريم حرف سيگار کشيدنو در ملا عام بزنيم
اين جوري دارم مي گم که وسوسه هر دومون بيشتر بشه و از لج اين کامنت هم که شده يه بار امتحانش کنيم
فکر کن