سلام هاجر
اول فكر كردم اين نوشته توست. مي خواستم كلي به به و چه چه كنم. ولي ديدم نوشته ديگرياست. ولي خداييش اين نويسنده چقدر غر زد. سرمون را خورد. اما به نظر من همه اين فيلمهاي زندگي تكراري نيست. با عشق زندگي آدم از خور و خواب و خشم و شهوت بيرون مياد. معنا پيدا مي كنه.
