مخالف جشن و شادی نیستم ، فضای عمومی هرچی شاد تر سالم تر و با نشاط تر ، اما وقتی داری توی پیاده رو راه می ری و به خاطر داربستی که عینهو اجل معلق سرراهت سبز می شه مجبوری راهتو طولانی کنی ، خوب یه کم شاکی می شم ! حتی بعضی جاها از همین الان ، که یکی دو روز تا نیمه ی شعبان باقی مونده ، چادر زدند و پتو پهن کردند و ...

دیگه از بچه های سینی به دست چیزی نمی گم که راه به راه موی دماغت می شن و ... من اینا رو بی احترامی به ساحت مقدس امام زمان  ( عج ) می دونم ، اگر واقعا قراره جشنی برگزار بشه باید متمرکز و هدفمند باشه . لایق این روز عزیز باشه ، پر از آموزه های ناب دینی باشه ...

نمی دونم چرا یادگرفتیم توی جشن ها فقط صدای موسیقی رو بالا ببریم ؛ موسیقی که بعضا هیچ اندیشه ای پشتش نیست !

 

*جالب اینکه اصلا فکر نمی کردم نوشته ی « به بهانه ی روز جوان » به عنوان یکی از نوشته های منتخب پارسی بلاگ انتخاب بشه ...

نوشته شده در دوشنبه 86/6/5ساعت 3:59 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |