به نوشته ای که سه ساعت تمام براش وقت گذاشتم نگاه می کنم ، اون طوری که می خوام از کار در نیومده ، می شه ازش هزار تا ایراد گرفت ، می خوام خودمو قانع کنم ، نوشته ی بی نقص کلام الهی یه ! اما این حرف هم به دلم نمی شینه ، دوست دارم نوشته رو ریزه ریزه کنم ، کاغذو توی دست بگیرم و به صدای پاره شدن و جرواجر شدن بافت کاغذ گوش کنم ؛ هزار و یک تیکه اش کنم ، اونقدر ریز که حتی یک کلمه اش هم قابل خوندن نباشه .

به نوشته خیره می مونم ، بی رحم می شم :

Ctrl+A - backspace !

دیگه نوشته ای وجود نداره !

نوشته شده در پنج شنبه 86/6/8ساعت 10:7 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |