اصلا رفتن به ما نیومده ! خوب خلاف جریان شنا کردن همینا رو داره دیگه ؟ نورالهدی عزیز  و همین طور سلام مهربان ازم دعوت کردند که یه خاطره از دوران مدرسه ام بنویسم ، نه اینکه خیلی دوران شیرینی بود ! و یاد آوریش خاطرات خوب خوب برام زنده می کنه ؟!‌ واسه همین !

خاطرات و حرفهای من در مورد دوران مدرسه :
خودمو که تصور می کنم توی اون دوران خنده ام میگیره !  بر عکس الانم همیشه شاگرد اول یا دیگه نهایت بدشانسی دوم !  بودم . همیشه هم توی دفتر مدرسه پلاس بودم ! برای همین از همه ی بچه ها اطلاعاتم در مورد معلم ها و شوهر و بچه ها و حتی مادر شوهر هاشون بیشتر بود ! الان آرزو می کنم کاش اینقدر دهنم قرص نبود و ...  ای شیطون ! شیطونی هم می کردما ؟ از اون زیر زیرکی ها که هیچ کی به عقلش نمی رسه که کار بچه + و درس خون کلاسه !
به دلیل شاگرد اول بودن معمولا نماینده ی کلاس هم بودم و چقدر کیف می داد که دفتر نمرات کلاسیو باز کنی و حسابی دید بزنی ! یکی از مزایای مبصر ! بودن که عشق اول این جانب هم بود گچ بازی و نقاشی کردن روی تخته ی کلاس بود . حالا همش گچ بازی هم نبودا ؟ عشق بسم الله داشتم روی تخته ! خیلی از معلم ها اصلا عادت کرده بودن به دیدن بسم الله و یا به نام خدایی که من روی تخته می نوشتم . دیگه اگه ذوق هنری اون معلم هم بالا بود ، بیت شعری ، جمله ی قشنگی چیزی هم می نوشتم !  این کار دو تا منفعت داشت ، اولا تمرین خوبی بود برای خطاطی و دوم اینکه دست کم نیم ساعت از وقت کلاس به خاطر این بیت شعر و یا جمله گرفته می شد !‌ بعضی وقتا آنچنان بحثی توی کلاس راه می افتاد که بیا و ببین !
برای همین زنگ تفریح قبل از کلاس یه درس سخت ، مثلا هندسه ، بچه ها خواهش و تمنا می کردن که کرم نما و چیزی بنویس بر روی تخته ! منم حرف گوش کن ... ولی برای اینکه بچه ها به قولی پررو نشن ! در این زمینه خوب ... یه زیر نیمکتی هایی ! یم می گرفتیم ازشون ! منم که عشق لواشک و پفک ! خلاصه حال می کردیم ...
ولی خوب ! دردسر هایی یم داشت این کار . اولیش این بود که رسما و شرعا ! ( شرعا اش کجا بود دیگه دختر خوب ؟!‌) شدیم میرزا بنویس مدرسه ! میرزا بنویس که چه عرض کنم ؟ پارچه نویس و مقوا بنویس و روزنامه دیواری بنویس و ... یادمه یه سال برای مسابقه ی مطالعه و تحقیق حدود صد تا اسم و عنوان و به نام خدا نوشتم برای بچه های مدرسه ! تازه ... ماژیکش هم از خودم بود ! دومیش این بود که آخر سال همون معلم هندسه مون ازم رسما ! دعوت کرد معلم خط و نقاشی بچه هاش بشم ! خلاصه توی مدرسه شده بودیم گاو پیشونی سفید ! حتی بعضی معلم ها نامه های اداری و خصوصی شونم به من می دادن تا پاکنویس کنم !
آره دیگه ! توی مدرسه کلی معروف بودیم واسه ی خودمون !

یه چند تا از شیطونی هامو در دوران مدرسه تیتر وار براتون می نویسم ؛ باشد که مقبول درگاه وبلاگیت قرار گیرد !‌:
1 - انداختن انواع آت و آشغال ها در بخاری مدرسه ، اعم از تخمه ، گچ ، کاغذ و هرچی که دم دست بود ! و خودتان مستحضرید که چه بوی خوشی متساعد می شد از آن !
2 – کندن روزنامه دیواری ها و کاردستی های اون شیفتی ها !
3 – خالی کردن گچ تخته ی سیاه روی رومیزی خانم معلم !
4 – انجام مو به مو و انواع چاپلوسی ها و خوش خدمتی ها مثل کشیدن لپ بچه ی معلم ها از جلو و در آوردن شکلک های ترسناک از پشت سر برای بچه ی بی نوا !
5 – یکی از افتخارات بنده این است که در دوران مصبریت ! هیچ یک از همکلاسی هایم را در اعمال خرابکارانه لو ندادم !
6 – داشتن هوای بچه های کوتاه قد کلاس و لژ نشینی آخر کلاسی !
7 – رواج دادن تکه کلام معلم ها ! ( خدا منو بکشه ! )‌
8 – کشیدن کاریکاتور های بسیار ملیح! و چشم نواز از معلم ها ( خصوصا ناظم مدرسه ) و چسباندن آن به در و دیوار مدرسه !
9 – گیر آوردن حل المسائل تمام کتاب ها و اشاعه ی فرهنگ خود حلی !
10 – رساندن جواب سوالات با چشم و ابرو و طرق مختلف در امتحانات شفاهی به دوستان و حتی دشمنان !

و اما تلخ ترین خاطره های مدرسه :
1 – دوم ابتدایی به خاطر یک روز نبردن لیوان آب دو ضربه خط کش جانانه خوردم !
2 – پنجم ابتدایی ، گرفتن نوزده از ورزش که باعث شد معدلم بیست نشه !
3 – اول دبیرستان در حال توضیح یک مساله ی فیزیک به دوستم بودم که معلم مربوطه در کمال بی ادبی و بدون پرس و جو دفترم را پرت کرد وسط کلاس و بعد هم که متوجه قضیه شد یک کلام عذرخواهی نکرد !
4 – گرفتن اولین نمره ی شانزده زندگی ام از همان معلم فیزیک مهربان !
5 – برنده شدن در المپیاد ریاضی ! کجاش خاطره ی تلخه ؟ اونجاش که نمره ی من و یک نفر دیگه عین هم شد و اونو برای مسابقه فرستادند نه من !
6 – فوت یکی از بهترین دوستهای مدرسه ایم .
7 – هیچ وقت از رشته ی تحصیلیم راضی نبودم و با علاقه درس نخواندم !

معذرت می خوام که با این همه شکلک سرتونو در آوردم .